Je camera uit de "geprogrammeerde automatische" modus halen, is een van de belangrijkste stappen die je zult nemen op je reis om een betere fotograaf te worden. Iedereen kan een camera oppakken en snapshots maken in de automatische modus, maar niet iedereen neemt de tijd om het gebruik van de camera volledig onder de knie te krijgen. Geen enkele foto zal buiten uw bereik liggen als u leert hoe u sluitertijd, diafragma en ISO in uw voordeel kunt gebruiken.
Wat is de belichtingsdriehoek?
Belichtingsdriehoekfotografie is een gemakkelijke manier om de onderlinge relatie van drie cruciale elementen te begrijpen. Om de driehoek te begrijpen, moet u eerst de afzonderlijke elementen van diafragma, sluitertijd en ISO begrijpen.
opening
De lens regelt het diafragma. Fysiek is het diafragma als de iris van je oog. Hij opent wijder als er weinig licht is en sluit kleiner als er veel licht is. U kunt het diafragma zien sluiten wanneer u een foto maakt als u door de voorkant van een cameralens kijkt.
Maar wat doet het veranderen van het diafragma eigenlijk met het beeld? Als het diafragma wijd open staat, laat het veel licht binnen. Als het kleiner wordt, laat het minder licht binnen.
Maar het diafragma regelt meer dan alleen de hoeveelheid licht. Het regelt de focus binnen uw afbeelding. Foto's die zijn gemaakt met wijd open diafragma's hebben een kleine scherptediepte. Alleen het middelste onderwerp is scherp in beeld, terwijl de achtergrond onscherp is. Als de afbeelding wordt gemaakt met een kleine diafragmaopening, is meer van de scène scherp.
Fotografen meten het diafragma in termen van f-stops. Misschien wat contra-intuïtief, komen kleine f-stopgetallen overeen met grotere diafragmaopeningen. Daarom geeft een lage f-stop aan dat het beeld een geringe scherptediepte zal hebben.
Gebruikelijke f-stops variëren van f/1.4 tot f/22. De beperkende factor is de gebruikte lens. Hoewel de meeste lenzen hun diafragma erg klein kunnen maken, laten alleen de beste lenzen genoeg licht binnen om f/1.4 te bereiken. Elke lens die naar f/4.0 gaat, is een eersteklas voorbeeld, waarbij alleen de allerbeste lenzen zo laag gaan als f/2.8, f/1.8 of f/1.4. Lenzen met zo'n groot diafragma zijn meestal grote stukken glas en erg duur.
Als je wilt spelen met de diafragma-instellingen op je camera zonder iets anders te verknoeien, stel je camera dan in op diafragmaprioriteit (A- of Av-modus). Met deze instelling kunt u de f-stop instellen waarmee u verschillende scherptediepten wilt vastleggen. De camera stelt automatisch de sluitertijd en ISO voor je in.
Om de basisprincipes te begrijpen, wil je misschien onze lezen Complete beginnershandleiding over fotografieverlichting.
Sluitertijd
De volgende essentiële factor om te leren is de sluitertijd. De sluiter is een klep die voor de camerasensor zit. Wanneer het wordt geopend, mag het licht de sensor raken en het beeld belichten. De fotograaf bepaalt hoe lang de sluiter open mag blijven.
Door de sluiter langer open te houden, valt er meer licht op de sensor. Als de scène erg donker is of als de fotograaf een klein diafragma heeft ingesteld, kan het beeld correct worden belicht. Een verdubbeling van de sluitertijd verdubbelt de hoeveelheid licht die op de sensor valt.
De meeste sluitertijden worden gemeten in fracties van een seconde. De meest gebruikte snelheden variëren van ongeveer 1/30ste van een seconde tot 1/500ste van een seconde. Deze maken in de meeste situaties beelden uit de hand mogelijk en laten voldoende licht binnen om een normaal frame te belichten. Om cameraweergaven te vereenvoudigen, worden sluitertijden die in hele seconden worden gemeten meestal gevolgd door het symbool voor seconden, dwz 3", 10" of 30". Fracties van een seconde laten meestal elke verwijzing naar de breuk weg, dus een sluitertijd van 1/500ste van een seconde zou gewoon verschijnen als "500".
Het beschikbare bereik van sluitertijden wordt alleen beperkt door de camera. Geavanceerde DSLR-camera's hebben supersnelle sluiters die foto's kunnen maken in slechts 1/8000ste van een seconde. Ze hebben ook "bulb" -instellingen, waarmee de fotograaf de sluiter zo lang als nodig open kan houden met een afstandsbediening.
Maar net zoals het diafragma iets anders regelt, geldt dat ook voor de sluitertijd. Als u de sluiter langere tijd open laat staan, ontstaat er onscherpte in de beelden. Als er iets snel beweegt in het beeld, zoals een auto die voorbijrijdt op een snelweg, dan zal het wazig zijn. Als de camera uit de hand wordt gehouden, kunnen lange sluitertijden betekenen dat het beeld wazig wordt doordat uw handen trillen.
Meestal moeten wazige foto's worden vermeden. Om een handdruk te voorkomen, is het een goede vuistregel om altijd een statief te gebruiken als de sluitertijd gelijk is aan of korter is dan de noemer van de brandpuntsafstand van de lens. Als u bijvoorbeeld een 35 mm-lens gebruikt, moet een statief worden gebruikt voor sluitertijden van of korter dan 1/35e seconde. Als u een lens van 200 mm gebruikt, gebruik dan een statief voor snelheden van 1/200ste seconde of minder.
Soms is vervaging wenselijk voor creatieve doeleinden. Snel bewegende watervallen zijn prachtig als ze net genoeg vervaagd zijn om de beweging van het water te laten zien. Zeegezichten kunnen worden vervaagd om het water een spiegelend en glad uiterlijk te geven. Nachtfotografen gebruiken lange sluitertijden om sterrensporen en lichtsporen op snelwegen vast te leggen.
Net als bij het diafragma, zal inzicht in het gebruik van de sluitertijd nieuwe creatieve opties in je fotografie openen. Met de camera ingesteld op sluiterprioriteit (S- of Tv-modus), kunt u een specifieke sluitertijd instellen en kiest de camera het juiste diafragma.
ISO
In de tijd van filmcamera's werd de film in verschillende ISO's verkocht. Dit waren gestandaardiseerde gevoeligheden. Een hoge ISO-film, zoals 800, 1600 of zelfs 3200, was erg goed in het vastleggen van beelden in situaties met weinig licht. Maar helaas was de wisselwerking dat de belichtingen korrelig zouden zijn. Voor afbeeldingen van de beste kwaliteit hielden fotografen vast aan ISO 100 of lager.
Zeer weinigen van ons gebruiken filmcamera's nog veel. Maar de terminologie en het concept van ISO zijn niet veranderd. Tegenwoordig laten fabrikanten van digitale camera's ons toe om in te stellen hoe gevoelig de sensor van de camera is voor licht. Door de ISO-instelling te wijzigen, kunnen we de sensor gevoeliger maken. Maar net als bij de film van gisteren, naarmate de ISO hoger wordt, neemt de kwaliteit af.
Gelukkig is dit een gebied waar de technologie steeds beter wordt. Elke nieuwe camerasensor presteert iets beter bij hoge ISO-instellingen dan degene die hij vervangt. De enige manier om een idee te krijgen van hoe de jouwe presteert, is door wat experimentele foto's te maken en te zien.
Begrijpen hoe diafragma, sluitertijd en ISO samenwerken
Er is een bepaalde hoeveelheid licht nodig om een goed belicht beeld te creëren. Als er niet genoeg licht wordt toegepast, zal de afbeelding er donker of onderbelicht uitzien. Als er te veel licht binnenvalt, wordt het beeld overbelicht.
Als je licht toevoegt aan een afbeelding door de sluitertijd te verhogen, zul je het van iets anders moeten wegnemen. U kunt het diafragma of de ISO verlagen. Evenzo, als u een afbeelding met een grote scherptediepte wilt maken, moet u een klein diafragma gebruiken (hoge f-stop). Dit kleine diafragma laat niet genoeg licht binnen, dus om onderbelichting van de foto te voorkomen, moet je de sluitertijd of de ISO verhogen.
Het oefenen van belichtingsdriehoekfotografie is een gemakkelijke manier om de onderlinge samenhang van deze concepten te zien. Als één been van de driehoek langer wordt, moeten de andere twee benen zich ook aanpassen. Je kunt de ene niet wijzigen zonder ook iets aan de andere twee te veranderen.
De combinatie van precies de juiste sluitertijd, diafragma en ISO vormt de belichtingswaarde van een afbeelding. Voor elke correct belichte afbeelding zijn er vele, vele belichtingswaarden die u zou kunnen gebruiken. U kunt een korte sluitertijd en een groot diafragma gebruiken, of u kunt de opname maken met een lange sluitertijd en een klein diafragma. De resultaten zullen qua blootstelling vrijwel identiek zijn.
Handig is dat je bij veel camera's kunt kiezen tussen deze instellingen in geprogrammeerd automatisch (P-modus). Bij de meeste camera's kunt u door aan de hoofdkeuzeknop te draaien in de "P-modus" verschillende combinaties van diafragma en sluitertijd selecteren.
Haltes van licht
Een stop is ook een belangrijk begrip in de fotografie. Het kan worden gebruikt bij het praten over een van deze concepten. Een stop omhoog gaan is een verdubbeling van de hoeveelheid licht die de camera binnenkomt, en een stap naar beneden is een halvering van de hoeveelheid licht.
Stops worden gebruikt om alle bovenstaande componenten (sluitertijd, diafragma en ISO) met elkaar te verbinden tot één eenvoudige eenheid. Elk van deze parameters heeft zijn eigen meting, maar ze vormen ook allemaal samen de belichtingsdriehoek. Een stop geeft ons een gemeenschappelijke taal om te gebruiken.
Zoals hierboven vermeld, verdubbelt het verdubbelen van de sluitertijd in seconden de hoeveelheid beschikbaar licht, of verhoogt deze met één stop.
Diafragma wordt gemeten in f-stops, dus het werkt een beetje anders. Als je simpelweg kijkt naar de oppervlakte van een open diafragma, dan ga je een stop omhoog als je die oppervlakte verdubbelt. Maar als het gaat om f-stop-nummers, is een verdubbeling van de f-stop gelijk aan een verviervoudiging van het licht. De beste manier om de bruikbare lichtstops in f-stops te onthouden, is door een diagram met een belichtingsdriehoek te gebruiken met algemene f-stops, zoals f/2.0, f/2.8, f/4.0, f/5.6, f/8.0, f/11, f/16, f/22 en f/32. Als je deze nummers een paar keer hebt gezien en gebruikt, worden ze een tweede natuur.
ISO-stops zijn eenvoudig, net zoals sluitertijden. De meeste camera-ISO-instellingen beginnen bij 100 en lopen op tot 6400 of hoger. Voor elke verdubbeling van de ISO-waarde verdubbelt de hoeveelheid licht en gaat één stop omhoog.
Stops worden vaak in tweeën of zelfs in drieën gedeeld voor een betere controle van de belichtingswaarde van een afbeelding. Hoewel de getallen die in de bovenstaande voorbeelden worden gebruikt, min of meer gestandaardiseerde getallen zijn, worden fracties van stops door fabrikanten vaak naar boven of naar beneden afgerond. De nummers komen misschien niet exact overeen, maar de concepten zijn hetzelfde, ongeacht het type camera dat u gebruikt.
Voorbeelden en analogieën
Als u nog steeds moeite heeft om te visualiseren hoe de belichtingsdriehoekgrafiek werkt, overweeg dan deze analogie. Een beeld is als een glas water. Het maken van een goed belichte foto lijkt veel op het vullen van het glas met een kraan.
De grootte van het glas dat u moet vullen is een voorbeeld van de ISO-instelling van de camera. Een groter glas heeft meer water nodig om het te vullen, terwijl een klein glas minder nodig heeft. Net als de ISO is de grootte van het glas meestal een van de eerste dingen die u bepaalt. Het grootste deel van uw tijd zult u zich meer zorgen maken over de volgende twee variabelen.
Hoe ver je de kraan opent, of hoeveel water eruit stroomt, is analoog aan het diafragma van de camera. Druppelt het water uit de kraan of stroomt er veel snel uit?
Ten slotte is de hoeveelheid tijd dat u de kraan open laat, vergelijkbaar met de sluitertijd. Als je de kraan maar een klein stukje opendraait en het water laat druppelen, moet je hem lang open laten staan om je glas te vullen. Als je de kraan helemaal openzet voor maximale doorstroming, hoef je hem maar een korte seconde open te laten staan.
In dit voorbeeld is over- of ondervulling van het glas hetzelfde als onder- of overbelichting van de afbeelding. Geen van beide is wenselijk; je doel is om het glas precies vol te krijgen. Als je één ding verandert, zoals hoe ver de kraan open staat, moet je meteen veranderen hoe lang hij open staat.
Toepassen wat je weet
Dus hoe helpt kennis over de driehoek de gemiddelde fotograaf? Als u begrijpt dat al deze concepten met elkaar verbonden zijn, betekent dit dat u de gevolgen kent wanneer u een van deze concepten moet wijzigen.
Laten we eens kijken naar een probleem dat veel mensen hebben. Veel nieuwe fotografen zijn verergerd als ze ontdekken dat foto's die op slecht verlichte plaatsen zijn gemaakt, wazig zijn. Misschien komt het omdat het onderwerp bewoog, of misschien omdat de camera in de hand werd gehouden en werd geschud tijdens het maken van de foto.
De oplossing voor het probleem moet duidelijk zijn: de sluitertijd moet sneller zijn. Maar de sluitertijd is gerelateerd aan het diafragma en ISO, wat betekent dat er iets anders zal moeten veranderen. Als alleen de sluitertijd wordt verhoogd, wordt het beeld onderbelicht. Om de foto goed te belichten, moet het diafragma worden vergroot. Als het diafragma al zo groot mogelijk is, is de enige andere keuze om de ISO te verhogen.
Een camera is niet de enige uitrusting die u nodig hebt om op een foto te klikken. Je moet op de hoogte zijn van de fotografietermen en hun betekenis.
Conclusie
Fotografie met belichtingsdriehoek lijkt misschien een saai onderwerp, een beetje te veel doet denken aan de geometrieklas op de middelbare school. Maar de concepten zijn relatief eenvoudig en duidelijk als je eenmaal je camera oppakt en begint te spelen. Als u deze concepten begrijpt, krijgt u nieuwe mogelijkheden in uw fotografie en kunt u scènes vastleggen die voorheen onbereikbaar waren.
Fotografie is leuk en spannend. Dus als je het leuk vindt om overal foto's te maken en op zoek bent naar eenvoudige manieren om je fotografische vaardigheden te verbeteren of de basis onder de knie te krijgen, deze beginnershandleiding voor fotografie, zal u helpen een sterke basis op te bouwen. We hebben 25 eenvoudige fotografietips op een rijtje gezet die je zullen helpen beter te worden in je vak en die prachtige foto's te maken die je altijd al wilde hebben.
U moet een portfoliowebsite maken om uw fotografiewerk te laten zien. Of je jezelf nu online, via sociale media of tijd investeert in deelname aan wedstrijden en tentoonstellingen, je portfoliowebsite moet het eindpunt zijn waar je al het verkeer naartoe moet leiden dat je kunt genereren. Zorg ervoor dat de portfoliowebsitebouwer die u kiest, de flexibiliteit, functies en het gebruiksgemak biedt die u nodig hebt om een professionele portfoliowebsite samen te stellen zonder enige kennis van coderen.
Pixpa is een platform voor het bouwen van portfoliowebsites dat wordt vertrouwd door creatieve professionals over de hele wereld. Bekijk een aantal adembenemende voorbeelden van portfoliowebsites.
Pixpa biedt een eenvoudige maar krachtige websitebouwer met slepen en neerzetten en omvat klantgalerijen, e-commerce en blogtools waarmee u uw volledige online aanwezigheid via één naadloos platform kunt beheren. Ontdek alles functionaliteiten dat merk Pixpa de perfecte keuze voor creatieve professionals.